Εργασιακά

Τα τελευταία χρόνια μετρήσαμε πολλές επιχειρηματικές προσπάθειες και υπήρξαν ακόμα περισσότερες που δεν κατάφεραν ποτέ να βγουν στο προσκήνιο…

Πρόσφατα, δημοσιεύτηκε έρευνα που δείχνει ότι απολύονται περισσότερες γυναίκες CEO απ’ ό,τι άνδρες. Γιατί άραγε; Ακόμη, δεν μας έχουν συνηθίσει οι άνδρες ή φταίει το θηλυκό DNA;

Οι έρευνες δείχνουν πως οι περισσότεροι από εμάς δεν πατάμε το log off, φεύγοντας από το γραφείο. Αυτό, άραγε είναι καλό ή κακό;

Ψάχνουμε την καλύτερη παρέα για τη δουλειά, μοιραζόμαστε τα έξοδα και περνάει καλύτερα η ώρα.

Δεν είναι τυχαία η έκφραση του λαού: «Καλόπιασέ τον και θα δεις». Κάπως έτσι είναι ακόμη και στις πιο σκληρές μορφές εργασιακών σχέσεων. Καλοπιάστε μας λοιπόν και θα δείτε!

Όταν το παραπάνω είναι η πρώτη σας σκέψη κάθε φορά που “οσφρίζεστε” νέα καθήκοντα ή πρόταση για εργασία, ίσως χρειαστεί πρώτα να σκεφτείτε τις προτεραιότητες, τα κίνητρα και τις επιλογές σας.

Πόσο πραγματικά ασχολείστε με τα νέα της αγοράς κατά τη διάρκεια της ανενεργούς επαγγελματικά φάσης που διανύετε;

Το ‘χετε σκεφτεί σίγουρα κι εσείς… Με αυτές τις σκέψεις ονειροπολούμε πάντα όντας νέοι. Όμως, σε μια Ελλάδα δύσβατη και κακοτράχαλη στην οικονομία και την αγορά εργασίας της, οι βλέψεις και τα όνειρα πολλές φορές αναιρούνται και φτάσανε μικροί και μεγάλοι να μετανιώνουν τη στιγμή που το ευχόντουσαν.

Σύμφωνα με την Ετήσια  Έκθεση του ΙΟΒΕ για την Επιχειρηματικότητα στην Ελλάδα, ποσοστό του πληθυσμού ηλικίας 18-64 ετών σε αρχικό στάδιο επιχειρηματικής δραστηριοποίησης το καλοκαίρι του 2011, έφτανε το 8% έναντι του 5,3% το 2010.

Στο προηγούμενο άρθρο, αναφερθήκαμε σε φορείς κι οργανισμούς που στέκονται αρωγοί στην «αρχή του τούνελ» μιας διαδρομής αμφίβολης, αμφίρροπης, αμφιλεγόμενης κι αμφισβητήσιμης… Κι εκεί που μετράτε όλα τα αμφι- προθέματα της διαδρομής που ξετυλίγεται μπροστά σας (ακόμα κι αν κάποιοι δεν την βλέπουν ή αντιλαμβάνονται), προτείνω να εξετάσουμε μια επίσης αμφι-, ή εναλλακτική οδό!